Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar.
Ayacucho
Webwinkel   Sitemap | U bent hier > Weeshuis > Archief > Nieuwsbrief 23 juni 2003 - dit is pag 1 | ga naar pag 2

Go to MP3player

 

Beste Vrienden,

Sedert enkele weken ben ik terug uit het verre land van Peru, na een verblijf van drie maanden. Voor alles wil ik de mensen danken die ons hun steun verlenen. De «Gemeenschap van Ayacucho en Yanama », de plaats waar  «El Refugio» zich bevindt, de NGO CONAF, de dorpen Carmen Alto, Quishuar, Tambopuquio, Chupas, Casaorcco, Chiara, alle families en alle kinderen zeggen U vanuit het diepst van hun hart «DANK U». Uw steun, die niet alleen onontbeerlijk is voor hen, is boven alles een bewijs dat U in hun mogelijkheden en capaciteiten gelooft.
Ik kan persoonlijk dus getuigen dat steeds meer de families van de Campesinos onze bijstand inroepen om hun familiaal en sociaal leven te verbeteren. Wij hebben elke dag in Yanama de blijdschap bezoekers te ontvangen, vooral moeders en grootmoeders, met hun kinderen en kleinkinderen, en zij verzoeken ons om medische bijstand en eerstehulp, want zelf zijn zij in de onmogelijkheid, door gebrek aan economische middelen, om de nodige stappen te zetten en een consult in het ziekenhuis te betalen. Er wordt wel eens gezegd dat elke Peruaanse burger toegang heeft tot de primaire zorgverlening, maar de werkelijkheid ziet er gans anders uit. Het niveau van bepaalde bevolkingsgroepen – en juist onder hen leven wij – is zo laag dat deze eerste stappen om hulp zelfs onmogelijk zijn. Zo wij hun vraag om hulp niet zouden beantwoorden, wordt ons geweten geweld aangedaan en gekweld, maar HOE we het menigmaal moeten doen in deze situatie van ellende en armoede, is een prangende vraag.

Na veel en aandachtig geluisterd te hebben in ons kleine zaaltje naar zowel volwassenen als kinderen, realiseer ik mij dat het absoluut noodzakelijk is een project van preventie en opvoeding in de meest elementaire regels van de hygiëne op touw te zetten. Zoveel mensen lijden door een gebrek aan vitamines, door infecties in de darmen veroorzaakt door parasieten, nierproblemen, bronchitis, mycoses. En dan preek ik nog niet over de toestand van hun tanden!!! Door gesprekken met hen te voeren en hen bescheiden enkele vragen te stallen, wat niet altijd makkelijk is, want ze zijn zeer schuchter, constateren wij hoezeer het water een probleem is, een immens probleem voor de kinderen en de huisgezinnen. En hoe kan men hun de hygiëne aanleren als er alleen maar een plas ongezond en vuil water te vinden is? Het aankopen van melk en kaas, en het toevoegen van verse groente in de voeding blijft moeilijk, want talloos zijn de problemen, niet alleen veroorzaakt door hun levensgewoonten, maar door een gebrek aan moestuinen en door de onmogelijkheid verse groenten aan te schaffen. En velen in de sierra kennen zelfs de smaak niet van vers fruit. Wanneer een boertje u vertelt dat hij slechts één glas water drinkt gedurende de dag, lijkt ons dit onmogelijk, maar wij kunnen wel begrijpen dat daardoor de mensen lijden aan dehydratatie, verschillende pijnen. Ze zijn minder geconcentreerd en uitnemende kandidaten voor nierproblemen. Ik ben er getuige van dat er een reëel probleem van chronisch hongerlijden bestaat en dat deze bevolkingsgroepen bijgevolg lijden aan chronische hypovitaminoses, verstoringen van de bloeddruk, en bijgevolg onderworpen zijn aan vele chronische en acute ziekten. Er is dus heel wat werk aan de winkel en een basisopvoeding moet voorzien worden. Een praktische en eenvoudige opvoeding, geënt op het dagelijkese leven, een opvoeding die rekening houdt met de mogelijkheden van de streek. Jammerlijk genoeg zijn veel voorouderlijke gebruiken vergeten, en onder invloed van het Westen wordt een soort mix van allerhande gemaakt, zowel met kruiden als met andere geneesmiddelen, en gaan ze te rade bij “wonderdokters”, die tevreden zijn met een betaling in natura. Het zou dus zeker wenselijk zijn een natuurlijke geneeskunst te ontwikkelen, die vooral preventief zou moeten ingrijpen en dat op basis van de producten die de natuur hun biedt. Er zijn immers geneeskrachtige planten in het wild te vinden (munia, eucalyptus, kamille, aloë, en nog vele andere waarvan ik de naam niet onthouden heb) en andere bronnen zoals quinua, een belangrijke bron van proteďnes, soja en de talloze bonen en maďssoorten. Om het probleem van de verse groenten in de goede richting te stuwen heeft onze NGO «CONAF», in samenwerking met de gemeenteraad van Las Nazarenas, een zeer povere buurt, groentezaden ter beschikking gesteld en gezaaid met de bedoeling groenten te oogsten en de bevolking te leren hoe ze te gebruiken.

In de stad ontmoet Seńora Lourdes, die instaat voor het medische, sociale en opvoedkundige aspect van onze projecten, dezelfde vragen en wij worden geconfronteerd, zoals U zich wel kunt inbeelden, met grote moeilijkheden, vooral als het gaat over onderzoeken en operaties, die moeten gebeuren in het ziekenhuis van Ayacucho, of voor belangrijke ingrepen in Lima. U kunt zich  zelf wel voorstellen hoe pijnlijk het voor ons is mensen te moeten laten wachten door gebrek aan geldelijke middelen. De sociale dienst van het ziekenhuis is immers niet in staat te beantwoorden aan de sociale moeilijkheden van de arme bevolking. Zelfs de infrastructuur van het ziekenhuis in Ayacucho is ontoereikend en instellingen voor bv. Gehandicapte kinderen bestaan gewoonweg niet. Ik zal u het verhaal van de jongen «Romulo» vertellen, een zwaar psychomotorisch  gehandicapt kind, dat leeft in een zeer arme familie. We zouden hem naar Lima moeten brengen om een medische evaluatie van zijn handicap te laten gebeuren, waardoor we tevens van zijn mogelijkheden en onmogelijkheden op de hoogte zouden zijn. Dit onderzoek kan alleen extern gebeuren, hij kand dus niet opgenomen worden. Het verblijf zou zo’n 4 tot 6 weken duren. Beeldt u nu een sin welke moeilijkheden deze familie moet overwinnen om hem te begeleiden, voor zijn voeding te zorgen, de reis naar Lima met de bus (8-12u reizen), het dagelijks vervoer van de jongen naar het ziekenhuis met een taxi, enz… en onze NGO zal zich moeten belasten met het vervoer, de begeleiding en de kosten… En toch is het voor Romulo van vitaal belang! Dat is de werkelijkheid, de rauwe werkelijkheid in Peru voor vele kinderen van de bevolking van de Andes.

Over Peru in het algemeen: De economische, sociale en politieke toestand van het land is bedenkelijk. De kloof tussen de toegang tot de consumptiegoederen en de armste bevolkingsgroepen wordt steeds dieper. De bevolking van de Sierra is een bevolking die economische zeer achter is gesteld et zorgen voor het eenvoudigweg overleven overheersen het dagelijkse leven van de families. De communicatiemiddelen in het hinterland zijn zeer moeilijk en blijven een hindernis voor de ontwikkeling. Het land lijkt rustig, maar het schijnt een vulkaan te zijn, een rustende vuurspuwende berg, die slechts wacht om te ontwaken.

Een overzicht van onze verwezenlijkingen:

Naast al deze moeilijkheden, is er echter ook de grote vreugde wanneer wij het geluk van onze kinderen zien in «El Refugio» en van hen die op zon- en feestdagen naar Yanama komen. Kerstmis was een groot feest. Wij waren zeer talrijk en wij mochten, dank zij uw hulp, een degelijk maal aanbieden aan elke aanwezige en speelgoed aan meer dan 800 kinderen, afkomstig van Ayacucho, Casaorcco, en omstreken. Met Pasen waren er meer dan 1500 mensen op Yanama, waarbij de kinderen hun schoolgerief werd uitgedeeld.
Niettegenstaande «de chaotische toestand van het land», zijn er toch mensen te vinden, die, dag na dag, zoeken om een toekomst te bouwen en die kracht en hoop weten te geven aan de jongeren. Bijvoorbeeld voor de buurt «Las Nazarenas» in Ayacucho waar de kinderen gewoonlijk hun vakantie van drie maanden op straat doorbrengen, werden er gedurende twee maanden «nuttige vakantie» georganiseerd: Lessen voor een gemiddelde van 520 kinderen werden ingericht. Dit initiatief werd genomen door onze NGO in samenwerking met 23 leraars en leraressen, allen vrijwilligers (en dat is zeer ongebruikelijk in Peru), met de gemeenteraad en het college Santa Milagro.

Het was een ongehoord succes en de kinderen konden deelnemen aan lessen van wiskunde, moderne communicatie, sociale opvoeding, sport,  informatica. Daarnaast waren er twee dagen, waarbij opvoeding en ontspanning hand in hand gingen. Aan het einde van deze weken werd de leraars een maaltijd aangeboden, een certificaat van deelname en een klein geschenkje: 50 Soles (1dollar = 3.50 soles+/), wat een schijntje is. De kosten van de lessen en van de ontspanningsdagen, wat wij een schoolreisje zouden noemen, waren ten laste van onze NGO, daarnaast werd hulp geboden voor in infrastructuur, het schoonmaken van de lokalen en het huren van de autobussen door de gemeente. Deze «nuttige vakantie» was een ware topper voor allen, zowel voor de organisatoren als voor de kinderen. Al met al droeg deze activiteit een zware kost: meer dan 1.000 USD en heeft heel wat energie gekost. Maar welk een vreugde bij de kinderen, de jongvolwassenen en de ouders! Deze positieve ervaring voor de kinderen van «Las Nazarenas» zou zeker moeten worden verder gezet en zich zelfs moeten uitbreiden tot andere buurten van de stad.

Een andere reden om zich te verheugen is de continuďteit van de «Clubes de Madres», die regelmatig bijeenkomen en hun borduurwerk verderzetten. Daarnaast zijn zij begonnen met het kweken van kippen voor hun families en zij hopen daaruit enige inkomsten te halen. Ook de jongeren weven verder tapijten en de kwaliteit verhoogt steeds en enkelen hebben bijna een echt beroepsniveau bereikt. Deze borduurwerken en tapijten zijn te koop in het klooster 'Moeder Gods, Troosteres der Bedroefden' in België-Pervijze.
In Yanama zien we een vooruitgang in de agrarische ontwikkeling en in de toestand van de dieren. De dieren (geiten, konijnen, cavia’s kalkoenen en vissen) en de planten ontwikkelen, maar in Peru op de hoogvlakte zijn we nooit beveiligd tegen de krachten van de natuur: stortregens, stormen, hagelbuien… en ongevallen. Zo werden we dit jaar geconfronteerd met een ramp in de viscultuur, waardoor wij verplicht zullen zijn de kwaliteit van het water voortdurend te controleren. (Een investering van 5.000 USD, en dat is geen lachertje). Voor het werk op de velden kregen we door bemiddeling van Hendrik Blomme van de stad Nieuwpoort een tweedehands-tractor, een doeltreffende hulp. Maar gezien de machine niet nieuw is, hebben de kosten voor herstel een gat in het budget geslagen.

Er werd nog een hectare tunas aangeplant, een gift van de “Association des Femmes D’Europe”, en de groei is opmerkelijk. Reeds volgend jaar zullen we de cactusvijgen kunnen beginnen oogsten. Het zou echter wenselijk zijn nog een 7 hectaren aan te leggen. We hebben ook olijfbomen geplant en enkele vruchtbomen. Van wat op de gronden groeit kunnen we in «El Refugio» reeds tamelijk veel nuttigen, maar om te verkopen is de opbrengst nog veel te klein. Wat de oven betreft: tweemaal per week wordt er brood gebakken in Yanama, dat is ongeveer 25 kg/week bloem.

«El Refugio», het huis waar onze kinderen, jongeren en volwassenen leven is werkelijk een kleine gemeenschap waar elk zijn eigen plaats heeft. Ik heb bevonden, toen ik aankwam, dat de kinderen in goede gezondheid verkeerden, zeer dynamisch waren en actief deelnamen aan de activiteiten van het huis. Dit jaar kwam een jongeman uit Oostenrijk, Robert, en hij heeft de vakantietijd geanimeerd voor zowel de kinderen van «El Refugio» als voor de jongeren die op zondag komen. Dit jaar waren er gedurende heel de periode van de schoolvakantie veel activiteiten, zowel sportieve als opvoedkundige, tot grote vreugde van allen. Regelmatig zitten we met z’n vijftienen aan tafel. En dat is voor de jonge Victor (20 jaar) een dagelijks hoofdbreken. Regelmatig moet hij bewijzen hoe inventief hij is, want het aanvoeren van de goederen is niet altijd vanzelfsprekend.

Terug naar begin

 

dit is pag 1 | ga naar pag 2

 

 
© copyright 2003 - Broederschap Aartsbisschop Joan - alle rechten voorbehouden