Stefanus de Sabbaïet

Hij werd geboren bij het begin van de 8ste eeuw in de streek Ascalon (Palestina). Als kind verloor hij zijn ouders en werd in het Sabbas Klooster opgevoed door zijn oom-monnik Zacharia, waar hij zich meteen thuis voelde en 15 jaar lang met zijn oom als monnik samenwoonde.
Toen deze echter het klooster verliet om abt te worden van de kloosters Kastellion en De Grot, vervulde Stefanus allerlei functies in de Laura. Hij werkte 2 jaar lang in de bakkerij, stond vervolgens 3 jaar lang aan het hoofd van het gastenverblijf, werd toen diaken gewijd en was voorzanger in de Heilige Diensten. Daarna leefde hij 5 jaar lang ingesloten in een cel, die hij slechts op zaterdag en zondag verliet om deel te nemen aan de gemeenschappelijke Diensten. De rest van de tijd besteedde hij aan mystiek gebed en goddelijke lezing. Daarna vertrok hij naar een kluis op enige afstand van de Laura om nog ongestoorder te kunnen bidden.
Na 15 jaar volstrekte eenzaamheid stond hij toe dat enkele leerlingen bij hem hun intrek namen. Langzamerhand kwamen ook bezoekers, die hulp zochten en vaak op wonderbare wijze door zijn gebed genezing vonden.
Stefanus ontsliep vredevol op 31 maart 794, een datum die hij tevoren reeds had voorspeld.