Pelagia van Limoges

Pelagia was moeder van Aredius, een abt, en weduwe. Ze leefde een vroom en eenvoudig leven. Toen ze haar dood voelde naderen, ontbood ze haar zoon en vroeg hem haar lichaam niet te begraven, tot op de vierde dag na haar dood, zodat iedereen de kans zou krijgen van haar afscheid te nemen. Pelagia werd opgebaard en toen men haar op de vierde dag wilde begraven, verspreidde haar lichaam overvloedig een welgevallige, zoete geur. ’s Nachts verscheen er in het Oosten een lichtende vuurbol, die de hemelbaan doorliep en boven de kerk bleef stilstaan. Het licht was zo stralend, dat men meende dat het klaarlichte dag was. Bij het graf van Pelagia gebeurden vele wonderen.