Caedmon van Whitby

Caedmon was een oude koeherder op de landerijen van de Whitby-abdij, een dubbelklooster, zoals er vele waren in de 7de eeuw.
Bij feesten werd de harp doorgegeven, opdat iedereen om beurt een lied zou zingen. Caedmon verliet echter steevast de kamer, toen de harp zijn richting uitkwam.
Op een dergelijke avond was hij op een strobed in slaap gevallen, toen hij een stem hoorde: “Caedmon, zing een lied voor mij!” Hij antwoordde: ‘Ik kan niet zingen, daarom ben ik ook weggegaan en lig ik hier reeds op mijn bed.” “Zing toch maar iets, Caedmon.” “Waarover zal ik zingen?” “Over de Schepping van de wereld.” En onmiddellijk begon Caedmon, die nog nooit gezongen had, in machtige verzen de heerlijkheid en de macht van de Schepper te bezingen.
Nadat hij ’s anderendaags het gebeurde aan een boer verteld had, raakte het verhaal als snel in de wijde omgeving bekend. Ook abdis Hilda van Whitby hoorde het en ontbood verlegen Caedmon. Caedmon werd ondervraagd door de meest wijze monniken en zong op hun verzoek nogmaals zijn lied over de Schepping. Iedereen was zeer verbaasd. Toen werden hem allerlei belangrijke passages uit de Bijbel verteld en Caedmon zette alles meteen om in klankrijke en harmonieuze verzen. Het was het eerste religieuze gezang in de Engelse taal.
Ogenblikkelijk werd Caedmon in de kloostergemeenschap opgenomen, waar hij met liefde en eerbied werd bejegend en de gehele Bijbel vertaalde in het Angelsaksisch tot vreugde en stichting van alle luisteraars.
Caedmon was niet alleen een talentvolle dichter, hij was ook een geliefde heilige, die door zijn woorden en daden velen tot het Geloof bracht.
Plots werd hij ziek en hij werd overgebracht naar de ziekenafdeling. Daar onderhield hij zich vreugdevol met zijn broeders, aan wie hij vroeg of iemand tegen hem nog een klacht had in te brengen. Allen antwoordden ontkennend. Toen nam hij de Communie tot zich, maakte een kruisteken, legde zijn hoofd neer en sliep in om te ontwaken in het Hemelse Koninkrijk.
Caedmon stierf rond het jaar 680.