Floribertus van Luik

Floribertus zou de zoon zijn van Floribane en Hubertus, die in het jaar 682 waren gehuwd. Kort voor de geboorte was Hubertus tot bekering gekomen, toen hij tijdens zijn favoriete tijdsverdrijf, de jacht, een hert ontmoette met een stralend licht tussen het gewei, waarbij Christus’ stem hem aanraadde zich te bekeren. Toen zijn vrouw bij de geboorte van Floribertus op het kraambed stierf, liet Hubertus de opvoeding van zijn zoon over aan zijn broer Eudon en trok zich als kluizenaar uit de wereld terug. Later werd hij priester gewijd, nog later tot eerste bisschop van Luik benoemd. Zijn evangelisatiewerk in Brabant en de Ardennen bezorgde hem de naam ‘Apostel van de Ardennen’.

Toen zijn vader na een zware ziekte op 30 mei 727 stierf, volgde Floribertus hem op als bisschop van Luik. Hij ging in deze hoedanigheid ook voor bij de verheffing van de relieken van zijn vader op 3 juli 745 te Luik, en enige tijd later ook bij de verheffing van de relieken van de Heilige Oda te Amay.

Floribertus stierf op 25 april 746.