Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar.
Kerk Pervijze
schild Broederschap Vladyko Joan schild
Kerk Yanama
Webwinkel   Sitemap | U bent hier > Orthodoxalia > Een Spreekbeurt > Geschiedenis Russisch Orthodoxe Kerk

Vladyko Joan

Go to MP3player

5. Interview van Archimandriet Thomas.

Op een dag bleef ik na de zaterdagavonddienst nog even in Pervijze om er een interview af te nemen van Archimandriet Thomas. Hetgeenvolgens mij het belangrijkste was, bundelde ik samen en kwam tot volgend resultaat:

Ik: Archimandriet Thomas, hoe kwam je eigenlijk bij de orthodoxe kerk terecht. Ik weet dat je nochtans katholiek bent opgevoed?
Archimandriet Thomas: Inderdaad, ik ben katholiek opgevoed. Ik ben Rooms-katholiek gedoopt en gevormd. Tot mijn 21ste was ik katholiek. Ik heb zelfs een tijdje in een katholiek klooster verbleven. Dit is meteen de reden van mijn overstap naar de Orthodoxie. Ik vond de mentaliteit in dat klooster alles behalve. De monniken waren meer begaan met hun eigen gemak en de manier waarop ze het grootste gemak konden bereiken dan dat ze begaan waren met God.

In die tijd waren er ook bepaalde hervormingen in de katholieke kerk. Ik heb niets tegen hervormingen, maar die moeten dan wel zinnig zijn. Met de hervormingen die toen plaatsvonden ging ik absoluut niet akkoord.

Zo kwam ik terecht in een orthodox klooster in Den Haag in Nederland. Daar beviel de mentaliteit mij. De monniken waren heel behulpzaam en ze streefden niet naar eigen voordeel. Ze leerden mij ook veel over God. Toen besliste ik mij te bekeren tot de Orthodoxie

En hoe reageerden ze daar thuis op?
Mijn moeder ging absoluut niet akkoord met mijn beslissing, maar ik zette door hoewel ze er tegen was. Ondertussen heeft ze zich trouwens zelf laten bekeren tot het orthodoxe geloof. Toen ze zag hoe het orthodoxe geloof in realiteit eruit zag, had ze er geen problemen meer mee

Welke studies heb je gedaan?
Ik heb twee jaar college gelopen in Nieuwpoort en daarna ben ik vier jaar naar het college in Essen geweest.
Dan ben ik naar de universiteit van Leuven geweest. Daar heb ik psychologie gestudeerd.
Daarna ben ik naar het seminarie gegaan en daar heb ik theologie gestudeerd.

Waarom ben je priester geworden en niet gewoon in Nederland in het klooster gebleven ?
Dat ik priester ben geworden is puur toeval want ik wilde monnik worden.
Door de bisschop in Nederland ben ik priester geworden. Hij stuurde me naar België om in België een klooster te stichten. Daar ik in België eerst gelovigen kreeg, en nog geen monniken, moest ik dus priester worden van de bisschop.

Hoe komt het dat het klooster in de Westhoek werd gebouwd?
Omdat ik mijn kinderjaren in de Westhoek heb doorgebracht. Het eerste klooster dat ik oprichtte, bevond zich niet in Pervijze maar in St.-Pieterskapelle. Ik had daar een huisje gehuurd en in één van de kamers had ik een kapel gemaakt om er te bidden. Daar er enkele gelovigen kwamen, was mijn kamertje vlug te klein en moest ik iets anders zoeken. Hier in Pervijze vonden we een geschikt gebouw om er een klooster te stichten. Het huisje was beschikbaar en het is rustig gelegen.. Er waren natuurlijk veel verbouwingswerken nodig, maar de gelovigen hebben me daar bij geholpen. Na verloop van tijd was de kerk weerom te klein maar verhuizen zat er dan niet meer in. We hebben dan een bouwaanvraag gedaan om er een nieuwe kerk te mogen plaatsen. Gelukkig heeft de gemeente ons dat toegestaan, en zo konden we aan de eerste steenlegging beginnen. De gelovigen hebben terug de handen uit de mouwen gestoken en in het jaar 1988 stond onze nieuwe kerk er. Nog elk jaar wordt er aan de kerk gewerkt om hem mooier te maken. Er worden af en toe nieuwe iconen geschilderd en ook worden de fresco’s (beschilderingen op grote oppervlaktes; bv. de muur) elk jaar aangevuld. Nu telt ons klooster vier monniken en vaak komen andere monniken enkele dagen op bezoek.

Hoe reageerden de mensen uit de omgeving toen je hier kwam wonen ?
De mensen reageerden gewoon, ze waren zelfs heel behulpzaam.

Waarom wordt de mis niet in het Grieks of Russisch opgedragen?
De orthodoxe Kerk heeft altijd het gebruik en de gewoonte gehad, waar zij ook kwam over de hele wereld, de taal van het volk te spreken. Daarbij, wat voor zin heeft het om het evangelie te verkondigen in het Grieks of Russisch als niemand het begrijpt.

En hoe zit het met de vasten?
Onze vasten begint op vergevingszondag.Dat is wel een week vroeger dan in de katholieke kerk. Vergevingszondag is een zeer grote ceremonie waarbij iedereen voor elkaar op de knieën kruipt en elkaar om vergeving vraagt.
Dat is het begin van de vasten want de profeten zeggen :“als ge vast met kwaad in je hart dan is je vasten ijdel en vergeefs “.
Vanaf dit moment eten we geen vlees, vis en melkproducten meer.Ook alcohol mag niet meer gebruikt worden. Het geld dat wij aan eten sparen moet dan besteed worden aan de armen. Anders geeft het geen zin, het geeft dan alleen maar financiële voordelen.

Over de armen gesproken, heb je ook een bepaalde groep voor ogen? Naar begin document
Wij gelovigen weten vlug enkele armen met wie we kunnen delen. Maar onze kerkgemeenschap heeft een project in Peru. Natuurlijk ken jij dit project maar toch zal ik er iets meer over vertellen.
Het doel van ons is de kinderen in Peru te helpen. Want daar zijn er veel arme stakkers.Het eerste wat we daar gedaan hebben is een kijkje gaan nemen , lang moesten we niet rondkijken of we kwamen de ene sukkelaar na de andere tegen. Zoveel kinderen die daar nog in armoede leven !
Als we terug kwamen, hebben we geld ingezameld om de kinderen daar eten te kunnen geven. Omdat er daar ook zoveel  wezen zijn, hebben we dan besloten om er een weeshuis op te richten . Nu, na lange onderhandelingen met de overheid van Peru hebben we daar een kerkje en een huis kunnen bouwen. De afwerking is nog niet klaar maar er verblijven al 2 kinderen samen met twee jonge mensen, die verantwoordelijk zijn voor het huis en het goed functioneren van het geheel.
Ruben en Michel (de 2 inwonende kinderen) lopen school in Ayacucho. Ruben, die doofstom is, gaat naar een bijzondere school en tot onze grote vreugde begint hij reeds enkele woorden te vormen.
Het huis is tegelijk een centrum geworden waar niet alleen enkele kinderen wonen, maar een toevluchtsoord en een rustpunt voor vele andere.
De laatste keer dat we daar op bezoek kwamen hebben we speelgoed uitgedeeld. Het speelgoed kwam van onze gelovige kinderen die hier hun speelbak geledigd hebben voor de kinderen in Peru. Met hun ‘afgedankte’ speelgoed waren die kinderen daar zo gelukkig dat er geen woorden voor zijn.. Ook verzorgen we daar bijlessen voor kinderen die geen geld hebben om onderwijs te betalen. En om het hun toch een beetje aangenaam te maken, krijgen ze danslessen en ook verschillende soorten sporten. Wij zouden daar nog zoveel willen doen, maar daarvoor hebben we nog veel geld nodig en men kan niet alles in een keer verwezenlijken, hé.

Denk je dat men verder leeft na de dood ?
Natuurlijk denk ik dat. Wat dacht je dat er met ons zou gebeurde? Een groot kruis erover en een zware grafzerk dat je er niet meer uit kunt en ‘t is gepasseerd.
Natuurlijk leven we verder na de dood. Waarom zou ik anders geloven ? Omdat Christus is opgestaan uit de dood en om geen enkele andere reden. Waarom zou ik anders Christen zijn ?
Neen, de dood dat is de geboorte van het eeuwig leven.

Ben je bang voor de dood?
Neen, dat mag ik in eer en geweten zeggen . Er zijn zelfs dagen dat ik ernaar verlang, niet om er vanaf te zijn maar om er met volheid van te kunnen genieten, om bij Christus te zijn

Kunt je nog eens uw dagindeling meedelen?
Om zes uur is de goddelijke liturgie. daarna eet ik iets als het toegelaten is. Als het vasten is eet ik slechts een sneetje brood. Dan verzorg  ik de dieren. In de voormiddag maak ik dan het eten klaar en als er nog tijd is vertaal ik of hou ik mij bezig met de Broederschap. Dit is een  vereniging opgericht door de gelovigen om de mensen op de hoogte te houden van alles wat enigszins met de Kerk te maken heeft.
Om negen, twaalf en drie uur in de middag zijn er korte diensten. Deze duren 15 à 20 minuten. Om zes uur ‘s avonds zijn de vespers en om elf uur completen en het middernachtgebed.
In de namiddag doe ik verschillende taken. De ene dag werk ik op de computer, de andere dag ontvang ik mensen met vragen of problemen. De dagen zijn nooit hetzelfde.
Na het middernachtgebed ga ik slapen om s’morgens opnieuw om vijf uur op te staan en een nieuwe dagtaak te vervullen.

Naar begin document

 
© copyright 2003 - Broederschap Aartsbisschop Joan - alle rechten voorbehouden