Het boek waarop de orthodoxe Kerk steunt is net als bij de katholieke Kerk de Bijbel. Zowel Oud als Nieuw Testament worden aanvaard als heilige geschriften. De orthodoxe Kerk neemt wel een eigen houding aan tegenover het Oude Testament. Men gaat niet zoals moderne theologen proberen om wat de geschriften ons vertellen te reconstrueren en de mogelijkheid en de geloofwaardigheid van de verhalen in vraag stellen. Orthodoxen zoeken vooral op welke wijze de verhalen betrekking hebben op Christus. Ze houden zich niet echt bezig met de waarheid van de verhalen, maar vooral de diepere inhoud is van groot belang.

Het belangrijkste onderdeel van de geschriften is zonder twijfel het Evangelie. Dit is dan ook, net zoals bij de katholieke godsdienst, een vast onderdeel van de dienst.

Nu we toch de geschreven bronnen behandelen zou ik erop willen wijzen dat er in de orthodoxe Kerk geen officiële belijdenisgeschriften bestaan. Er zijn geen algemeen erkende dogmatische boeken. Wel worden vaak de Zeven Oecumenische Concilies genoemd, maar dat is toch iets anders. Een Concilie heeft niet de bedoeling om het geloof als geheel te omschrijven, maar ze wil alleen bepaalde geloofspunten afgrenzen tegen ketterse beweringen.

Het belangrijkste feest in de orthodoxe Kerk is het Pascha. Dit komt overeen met het Paasfeest bij de katholieken. De orthodoxen werken het hele jaar toe naar het Pascha. Zo wordt het Pascha bijvoorbeeld vooraf gegaan door een veertig-dagen-durende vasten waarbij geen vlees gegeten wordt. De volwassenen maken ook zo weinig mogelijk gebruik van melkproducten. Kinderen daarentegen mogen wel melkproducten nuttigen omdat zij nog volop aan het groeien zijn en deze producten nog nodig hebben. De zondag voor Pasen is het vergevingszondag. Dit is een dienst waar alle gelovigen elkaar vergeven voor al hun fouten tegenover elkaar. Op die dag gaan de gelovigen ook naar de biecht.

In de goede week is er zowel de woensdagavond (heilige myronzalving: alle gelovigen worden gezalfd zodat ze het komende jaar niet af te rekenen hebben met zware ziekten.), de donderdagavond (witte donderdag), de vrijdagavond (goede vrijdag) en de zaterdagnacht (Pascha) dienst.

De andere belangrijke feesten zijn Kerstmis, Theofanie (doop van Christus), Pinksteren, Verheerlijking (Hemelvaart) en de Ontslaping van de Moeder Gods.

In de orthodoxe Kerk zijn er evenals in de katholieke Kerk zeven sacramenten.

Een meer uitgebreide beschrijving van het doopsel en het huwelijk volgen nog hierna.

In de orthodoxe Kerk bestaat er een hiërarchie.

Aan het hoofd staat een patriarch, gevolgd door enkele metropolieten.

De derde in de rij is de aartsbisschop. Dit is een bisschop die een land vertegenwoordigt. Voor België bijvoorbeeld is dit aartsbisschop Simon.

Na de bisschop volgt de archimandriet. Een voorbeeld hiervan is Vader Thomas.

Hierop volgt de gewone priester en daarna de monniken.

Deze worden gevolgd door de hypodiaken en de diaken.

Na de diaken komen de celebranten en als laatste (maar daarvoor zeker niet minderwaardig) de gelovigen.

Hypodiaken, diaken en celebranten kunnen volgens de orthodoxe traditie gehuwd zijn.

De patriarch staat wel aan het hoofd van de Kerk, maar hij kan niet alleen beslissingen nemen. Hij is, in tegenstelling tot de paus, niet onfeilbaar. Hij is dus net als iedereen een zondig mens.