Nestor van Thessalonica

In de tijd van de marteldood van Demetrius de Myronvloeiende, leefde er in Thessaloniki een jonge man, Nestor, die het Christelijk Geloof leerde van Demetrius zelf. Toen organiseerde Christus’ vijand, Keizer Maximianus, verschillende spelen en vermakelijkheden voor het volk. De lieveling van de keizer bij deze spelen was een Vandaal, Lyeus genaamd, een man met de grootte en de kracht van Goliath. Dagelijks daagde deze gladiator van de keizer mannen uit tot een duel en bracht hen allemaal om. Op die wijze schonk de bloeddorstige Lyeus aan de bloeddorstige Maximianus vermaak. De keizer liet voor Lyeus’ gevechten een speciaal podium bouwen, een soort verhoogde dorsvloer op zuilen. Onder dit platform werden speren gepland, de punten omhoog. Wanneer Lyeus iemand vechtend versloeg, wierp hij hem van op het podium in het woud der speren. De keizer en zijn goddeloze onderdanen juichten van vreugde, terwijl de beklagenswaardige verslagenen helse pijnen doorstonden op de speren, tot ze stierven. Vele Christenen behoorden tot de onschuldige slachtoffers van Lyeus, want, zo ze niet uit vrije wil wilden vechten tegen de gladiator van de keizer, werden ze door de keizerlijke wacht gearresteerd en tot een duel gedwongen.
Toen hij dit huiveringwekkende amusement van de goddeloze wereld aanschouwde, werd het hart van Nestor verscheurd door pijn en verdriet en hij besloot zichzelf aan te melden voor een gevecht met de reus. Eerst zocht hij evenwel Demetrius op in de gevangenis om voor dit plan zijn zegen af te smeken. Demetrius zegende Nestor door een kruisteken te tekenen op het voorhoofd en de borst en hij voorzegde hem: “Gij zult Lyeus verslaan, maar omwille van Christus zult gij lijden.” Na deze woorden vertrok Nestor om Lyeus uit te dagen. Ook Maximianus was aanwezig bij het gevecht, en met hem vele toeschouwers. Iedereen leefde mee met de jonge Nestor, dacht dat hij een zekere dood tegemoet ging en wilde hem van zijn plan afbrengen. Nestor maakte echter een kruisteken en sprak: “O God van Demetrius, sta me bij!”. Met Gods hulp overwon hij Lyeus, die hij neersloeg en op de speren gooide, waar de zware reus spoedig stierf. Alle toeschouwers schreeuwden het uit: “Groot is de God van Demetrius!” De keizer echter schaamde zich tegenover zijn volk, treurde om zijn favoriete gladiator Lyeus en ontstak in woede tegen Nestor en Demetrius.
Nestor liet hij meteen onthoofden en Demetrius werd met lansen doorboord.
Zo beëindigde de Christelijke held Nestor zijn aardse leven en nam hij zijn intrek in het Koninkrijk van de Heer tijdens het jaar 306.

Kondakion t.2

Gij hebt heerlijk voor Christus geleden * en onsterfelijke roem verworven, * want gij hebt de sterkste krijgsheld overwonnen * door de gebeden van de Martelaar Demetrius. * Bid daarom samen met hem, o Wijze Nestor, ** zonder ophouden voor ons allen.