Parasceva van Rome

Parasceva werd te Rome uit Christelijke ouders geboren als een kind van een gebedsverhoring. De ouders waren namelijk kinderloos gebleven en beloofden het kind aan God toe te wijden. Elke vrijdag brachten de ouders de dag in volledige vasten door en gaven ze hun maaltijd aan de armen. Zo eerden zij het Lijden van Christus. Toen het afgesmeekte kind op een vrijdag werd geboren, noemde ze hun dochtertje dan ook ‘Parasceva’, d.i. Vrijdag.
Tijdens haar jeugd werd zij in het Ware Geloof onderricht. Met vurige ijver probeerde zij alle geboden Gods te vervullen. In woord en daad bracht zij ook andere op de weg tot het Heil. Toen haar ouders stierven, verdeelde Parasceva al haar goederen onder de armen en trad zij als moniale het klooster binnen. Met nog meer vurigheid ijverde zij om het Evangelie te prediken en het Geloof te verspreiden, zelfs toen de Romeinse autoriteiten op bloedige wijze het Geloof poogden uit te roeien. Eerst werd ze door de verderfelijke Joden beschuldigd het verboden Geloof te prediken. Ze werd bij Keizer Antoninus gebracht, die haar door vleierij tot andere gedachten wilde brengen. Zij bleef echter onwankelbaar en werd daarom aan hevige martelingen onderworpen. Zo werd een roodgloeiende helm op haar hoofd geplaatst. De Heer redde echter Zijn dienstmaagd, ze werd vrijgelaten en verliet Rome.
Nu trok ze van dorp tot stad om het Ware Geloof te verkondigen en de ongelovigen tot bekering te brengen. In twee steden werd ze nogmaals gearresteerd. Telkens werkte zij er wonderen en warden haar wonden door de kracht Gods geheeld en de ondraaglijke pijn getemperd. De heidenen schreven dit bovennatuurlijke fenomeen toe aan toverij en aan de genade van hun afgoden. Parasceva echter antwoordde zonder enige aarzeling: “Niet uw afgoden brengen mij genezing, maar het is mijn Christus, de Ene en Ware God, Die mij redt.” Tenslotte werd ze door Tarasius onthoofd.
Parasceva leefde in de 2de eeuw. Haar relieken warden later naar Constantinopel overgebracht.

Troparion t.8

Vol toewijding hebt gij volgens uw naam geleefd, * want in Christus’ lijden hebt gij uw blijvende woonplaats gekozen, * Heilige Parasceva. * Daardoor kunt gij ons genezen ** en gij bidt voor onze zielen.

Kondakion t.8

Laat ons zingen voor de veellijdende Parasceva, * want door haar wonderen straalt zij over heel de wereld * en verdrijft het duister der verzoekingen. * Zij verkrijgt genade voor ons die tot haar roepen: ** “Verheug u, Veelduldende Martelares.”