Theodorus de Sykeoot

Theodorus werd geboren in Sykeon (Galatië) als een onwettig kind van een koerier van Keizer Justinianus en de dochter van een herbergier, een prostituee. Hij woonde in de buurt van een kerk, gewijd aan de Grootmartelaar Georgios. Zijn levensverhaal maakte grote indruk op de jongen, die ook dergelijke daden wou verrichten. Daarom stond hij ’s nachts stiekem op, sloop het huis uit en trad de kerk binnen om er te bidden. Deze gewoonte bracht hem tot een grote vorm van zelfstandigheid, waardoor hij op 14-jarige leeftijd zijn leven in eigen handen nam. In de omgeving van de stad vond hij een grot, waar hij zich als kluizenaar terugtrok. Zijn persoonlijkheid bezorgde hem de noodzakelijke medewerking van mensen uit de buurt. Ook de bisschop was hem goedgunstig gezind, want hij wijdde de 18-jarige Theodoros tot diaken, en enige tijd later tot priester.

Theodoros vertrok op pelgrimstocht naar het Heilig Land. Hij zocht onderdak in het Choseba Klooster en werd er monnik gewijd. Hoelang hij daar verbleef, is onzeker. Hij keerde echter wel als ervaren volwassene terug naar Sykeon, waar hij bij de kerk uit zijn jeugdjaren een klooster stichtte. Andere mensen voelden zich immers tot hem aangetrokken en wilden onder zijn leiding leven. Zijn naam en faam namen toe in de wijde omgeving en de bewoners van Anastasiopolis koos hem, weliswaar tegen zijn wil, als bisschop. Uit gehoorzaamheid aan God aanvaardde hij deze opdracht, die hij 40 jaar lang uitoefende. Ondertussen bezocht hij herhaalde malen de kloosters in Palestina en het nabije Oosten. Toen hij een geschikte opvolger had gevonden voor het bisschopsambt, trad hij af om de rest van zijn leven in het door hem gestichte klooster, biddend, te kunnen doorbrengen. Hij beoefende de strenge ascese van weinig eten en slapen, van weinig comfort, van veel werken en bidden. En tussen Theofanie en Pasen liet hij zich, als een misdadiger geboeid, opsluiten in een ijzeren kooi.

Zijn krachtig gebed werkten vele wonderen: zieken genazen, regen viel uit de hemel na een lange droogte, er kwam een einde aan een sprinkhanenplaag. Hij kon de toekomst schouwen en voorspelde zijn eigen dood, die hem werd aangekondigd door de hem zo vereerde Georgios, de Grootmartelaar.

Theodoros stierf op 22 april 613.

Troparion t.2

Vanaf uw geboorte waart gij de Heer toegeheiligd * en uw leven was met genade vervuld. * Door uw wonderen hebt gij de wereld verlicht * en de scharen der demonen verdreven. ** Bid steeds tot de Heer voor ons, heilige Bisschop Theodoros.

Kondakion t.4

Op de vlammende wagen der deugden, Goddragende, * zijt gij opgegaan naar de Hemelse Woningen. * Gij hebt onder de mensen geleefd als een Engel, terwijl gij nu als mens onder de Engelen zingt. * Gij zijt een uitverkoren vat van Gods wonderen, ** heilige Bisschop Theodoros.