Maria van Egypte

Het merkwaardige leven van Maria van Egypte werd opgetekend door Sofronios, Patriarch van Jeruzalem. Eens, tijdens de Grote Vasten, trok Zozimas, een priester-monnik, de woestijn in, ter hoogte van de Jordaan. Plots bemerkte hij een vluchtende mensengedaante met een verschrompelde, naakte huid en sneeuwwitte haren. De ouderling zette de achtervolging in, tot de gedaante bij een beekje halt hield en riep: “Vader Zozimas, vergeef me in Gods naam! Ik kan u niet aankijken, want ik ben een naakte vrouw.” Zozimas wierp haar zijn bovenkleed toe. Na lang aandringen vertelde de vrouw haar levensverhaal. In Egypte geboren, begon ze op 12-jarige leeftijd haar bandeloos leven in Alexandrië. Opgejaagd door de vlam der wellust, ging ze, toen ze 29 jaar oud was, aan boord van een schip, dat naar Jeruzalem zeilde, waar ook zij het Heilig Kruis wou vereren. Een onzichtbare kracht hield haar echter tegen. Uitermate bevreesd keek ze in de narthex naar de icoon van de Moeder Gods, terwijl ze haar perverse zondigheid beleed en beloofde daarheen te gaan, waar de Alzuivere Maagd haar zond. Na het vereren van het Heilig Kruis, zocht zij opnieuw de Moeder Gods in de narthex op, om haar te bedanken voor de bekomen gunst. Op dat ogenblik hoorde ze een stem, die zei: “Zo gij de Jordaan oversteekt, zult gij rust vinden!” Onmiddellijk kocht zij drie sneden brood en trok naar de Jordaan, die ze ’s avonds bereikte. ’s Anderendaags ontving ze de Heilige Communie in het Klooster van de H. Joannes, daarna stak ze de Jordaan over. Achtenveertig jaar lang verbleef ze in de wildernis, in grote angst vechtend tegen haar overspelige gedachten. Ze at uitsluitend planten. Nadat ze haar levensverhaal had verteld, begon zij te bidden. Zozimas zag hoe zij van de grond in de lucht werd verheven. Ze smeekte hem het volgende jaar de Heilige Communie te brengen op de oever van de Jordaan, waar zij hem zou opwachten. En dat gebeurde ook. Toen de monnik daar stond, zag hij, bij het licht van de maan, hoe de vrouw, wandelend over het water, de Jordaan overstak, nadat zij een kruisteken had gemaakt. Nadat het ontvangen van de Heilige Communie, smeekte ze vader Zozimas met aandrang het volgend jaar terug te komen naar de plaats, waar ze elkaar voor het eerst hadden ontmoet. Toen hij daar op het afgesproken tijdstip aankwam, vond hij er haar levenloze lichaam. Boven haar hoofd was in het zand een tekst geschreven: “Vader Zozimas, begraaf het lichaam van de onwaardige Maria op deze plaats. Laat stof tot stof vergaan. Ik stierf op 1 april, de avond van Goede Vrijdag, nadat ik de Heilige Communie had ontvangen.” Zo vernam de monnik voor het eerst hoe deze vrouw heette. Vader Zozimas begroef het lichaam, met de hulp van een leeuw, die plots kwam opdagen. Maria van Egypte stierf rond het jaar 530 en wordt herdacht op de Vijfde Zondag van de Grote Vasten, als voorbeeld van berouw en inkeer.

Troparion t.8

In u, o Moeder, werd Gods icoon weer duidelijk zichtbaar, * doordat gij het Kruis op u genomen hebt om Christus na te volgen. * Zo hebt gij ons geleerd het vergankelijke vlees gering te achten * en alle zorg te besteden aan de ziel die immers onsterfelijk is. * Daarom, o Heilige Moeder Maria, ** verheugt zich uw geest met de Engelen.

Kondakion t.4

Gij zijt ontkomen aan het duister der zonde * en hebt uw hart door het licht der boete stralend gemaakt. Gij zijt tot Christus gekomen, * Wiens zondeloze en heilige Moeder gij als borg hebt bekomen. * Daardoor hebt gij de vergeving van uw zonden verkregen * en gij moogt u nu in eeuwigheid verheugen ** met de Koren der Engelen.

Kondakion t.2

Door uw geweldige strijd * tegen uw eigen lichaam * hebt gij de woestheid der woestijn geheiligd, * door God uitverkoren Maria. * Daarom vieren wij met hymnen uw gedachtenis ** als het stralende sieraad der Heiligen.