Sebastianus en zijn Gezellen

Sebastianus werd in Italië geboren en opgevoed in de stad Milaan. Nog jong in jaren, wijdde hij zichzelf aan de militaire dienst. Door zijn opleiding en opvoeding, zijn knappe uiterlijk en zijn moed genoot hij de gunst van Keizer Diocletianus, die hem tot kapitein van de keizerlijke wacht promoveerde. In het geheim beleed hij echter het Christelijk geloof en bad hij tot de Levende God. Als een eerbaar, rechtvaardig en genadig man was hij geliefd bij zijn soldaten. Bij elke gelegenheid poogde hij Christenen te redden van marteling en dood en, wanneer dat niet meer mogelijk was, maande hij hen aan te sterven voor Christus, de Levende God, en niet terug te deinzen.
Twee broers, Marcus en Marcellinus, die omwille van Christus gevangen waren genomen en reeds op het punt stonden Christus af te vallen en afgoden te dienen, werden in het geloof gesterkt door Sebastianus, die hen aanmoedigde het martelaarschap te ondergaan. Toen hij hen moed insprak en hen voorhield de dood omwille van Christus niet te vrezen, straalde zijn gezicht. Eenieder zag zijn gelaat dat straalde alsof hij een engel Gods was.
Sebastianus bevestigde zijn woorden met vele wonderen. Zo genas hij Zoë, de vrouw van Nicostratus, de cipier. Zoë was reeds 6 jaar stom. Hij bracht Nicostratus, Zoë en hun familie tot het doopsel. Hij genas ook de twee ziekelijke kinderen van kapitein Claudius en ook Claudius en zijn gezin lieten zich dopen. Tranquillinus, de vader van Marcus en Marcellinus, werd genezen van jicht en pijn in de benen, waar hij reeds 11 jaar aan leed. Hij liet zich met zijn familie eveneens dopen. Sebastianus genas ook de Romeinse gouverneur Cromatius van dezelfde ziekte. Hij ontving de doop samen met zijn zoon Tiburtius.
Zoë was de eerste die moest lijden; ze werd gegrepen, toen zij bij het graf van de Apostel Petrus zat te bidden. Nadat ze gemarteld was, werd ze in de Tiber gegooid. Toen namen ze Tiburtius gevangen. De rechter legde gloeiende kolen voor hem neer en stelde hem voor de keuze tussen leven en dood. Ofwel wierp hij wierook op de kolen en bewierookte hij de afgoden, ofwel stond hij blootsvoets op de gloeiende kolen. Tiburtius maakte een kruisteken, stond blootsvoets op de kolen en bleef ongedeerd. Hij werd nadien onthoofd. Nicostratus werd met een priem gedood, Tranquillinus werd verdronken, Marcus en Marcellinus werden gemarteld en met speren doorboord.
Nadien werd Sebastianus voor Keizer Diocletianus geleid. De keizer verweet hem zijn verraad, maar Sebastianus antwoordde hem: “Ik heb altijd tot mijn Christus gebeden voor uw gezondheid en voor de vrede van het Romeinse Rijk.” De keizer gaf het bevel hem helemaal uit te kleden en hem met pijlen te doorschieten. De soldaten schoten zoveel pijlen af, dat ze het lichaam van Sebastianus volledig bedekten. Toen iedereen dacht dat hij gestorven was, bleek hij nog in leven en geheel gezond te zijn. Tenslotte doodden de ongelovigen hem met staven. Hij onderging het lijden voor Christus, zijn Heer, op een eervolle wijze en nam zijn intrek in Christus’ Koninkrijk in het jaar 287 onder het bewind van Keizer Diocletianus en Bisschop Gaius van Rome.

Troparion t.1

De misleidende raadgevingen * van de senaat hebt gij geminacht, Sebastianus, * waardoor gij rond u verzameld hebt een menigte van martelaren, * die samen * met u streden en de vijand verpletterden. * Samen met hen staat gij nu in de Goddelijke Raad * en doet uit de Hemel neerdalen * het licht over hen die zingen met geloof: * Ere zij Hem, Die u die kracht heeft geschonken. * Ere zij Hem, * Die u gekroond heeft. ** Ere zij Hem, Die door uw gebeden aan allen verlossing schenkt.

Kondakion t.4

Door uw stralende ijver voor het Geloof * hebt gij een leger van martelaren aangeworven. * In hun midden straalt gij nu als een schitterende ster. * Met de pijlen, waarmee uw lichaam werd gewond, * hebt gij het hart van de vijand dodelijk gekwetst. * Daarom werd gij door Christus verheerlijkt, ** Grootmartelaar Sebastianus.

Kondakion t.4

Met het purper van uw bloed * hebt gij het gewaad van uw lijden doordrenkt, * dat u omhult als een kostbaar koningskleed, * Heilige Martelaar Sebastianus. * Daarom zijt gij met uw lotgenoten binnengetreden * in het Hoogste, Oneindige Rijk van Christus, * waar gij de overwinningskrans gekregen hebt * en de Eeuwige Vreugde. ** Bid daar zonder ophouden voor ons allen.