Joannicius de Grote

Joannicius, het grote en geestelijke licht, werd tijdens het jaar 754 geboren in het dorp Marycata (Bithynia). Zijn vader heette Myritricius en zijn moeder Anastasia. Tijdens zijn jeugdjaren werkte hij als herder. Terwijl hij zijn schapen hoedde, trok hij zich vaak terug in eenzaamheid en verbleef de gehele dag in gebed, terwijl hij de kudde van alle zijden met het Kruisteken zegende, zodat de kudde niet zou verdwalen noch uiteenvallen.
Later werd hij bij het leger ingelijfd, waar hij uitzonderlijke moed ten toon spreidde, vooral tijdens de oorlogen tegen de Bulgaren. Na het volbrengen van zijn militaire dienst trok Joannicius zich terug op de Berg Olympus in Klein-Azië, waar hij de monnikstonsuur ontving en zich tot aan zijn dood op hoge leeftijd wijdde aan een hard, ascetisch leven. Gedurende 12 jaar beleefde hij zijn ascese op verschillende plaatsen en ontving van God hiervoor de waarlijk overvloedige gave van wonderwerken. Hij genas alle mensen van elke ziekte en pijn, dreef demonen uit en temde wilde beesten. Even bekend als krachtig was zijn macht over slangen, hij liep over het water als over het vasteland, hij kon zich –desgewenst- onzichtbaar maken voor mensen en kon toekomstige gebeurtenissen voorzeggen. Hij onderscheidde zich door uitzonderlijke nederigheid en menslievendheid. Zijn uiterlijke verschijning was die van een reus, massief en vol macht. Hij greep actief in in de lotbepaling van Gods Kerk. Tijdens het iconoclasme werd hij misleid, later evenwel keerde hij zich af van het iconoclastisch standpunt en werd hij een hevige voorstander van het vereren van iconen. Hij onderhield een genegen vriendschapsband met Patriarch Methodius van Constantinopel.
Joannicius leefde gedurende 49 jaar in ascese en ontsliep in de Heer in 846. Tijdens zijn leven was hij een groot wonderwerker, dat bleef hij ook na zijn dood.

Troparion t.8

Als een stralende ster zijt gij op aarde verschenen * om hen te verlichten die in het duister der hartstochten gezeten zijn. * Als een behulpzame arts hebt gij de zieken bijgestaan, * want gij hebt de gave om te genezen ontvangen. * Genees ons daarom geheel en al naar lichaam en ziel, * opdat wij tot u mogen roepen: ** “Verheug u, Vader Joannicius.”