Parasceva de Jongere van Servië

Parasceva was van Servische afkomst: ze werd geboren in Epivat (Thracië). Haar ouders waren rijke, vrome Christenen, die ook een zoon hadden, Euthymius, die tijdens het leven van zijn ouders nog de tonsuur van de monnik ontving en later de beroemde bisschop van Madytos werd.

Parasceva verlangde altijd vurig naar het ascetisch leven omwille van Christus. Na de dood van haar ouders verliet zij het huis en trok eerst naar Constantinopel, vervolgens naar de woestijn bij de Jordaan, waar zij als ascete leefde. Wie kan vermoeden welke moeiten, pijnen en duivelse beproevingen Parasceva doorstond tijdens die vele jaren? Een engel verscheen haar en vertelde haar: “Verlaat de woestijn en keer terug naar uw vaderland. Het is noodzakelijk dat gij daar uw lichaam aan de aarde toevertrouwt en dat gij uw ziel haar intrek laat nemen in de woningen van de Heer.”

Parasceva gehoorzaamde en keerde terug naar Epivat. Daar leefde ze 2 jaar lang in voortdurend vasten en gebed. Toen schonk ze haar ziel terug aan God en nam haar intrek in het Paradijs. Parasceva overleed tijdens de 11de eeuw.

Mettertijd werden haar relieken overgebracht naar Constantinopel, dan naar Trnovo, terug naar Constantinopel en dan naar Belgrado. In Belgrado ontsprong een bron, die ook vandaag nog de zieken geneest, die er met geloof in God en met liefde voor Parasceva op bezoek komen. Haar relieken rusten thans in Iasi, een stad in Roemenië.

Het Griekse Synaxarion vertelt de wonderlijke hulpverlening van Parasceva op het eiland Chios tijdens het jaar 1442. Hieromonnik Ambrosius vierde de vespers in de kerk van de Heilige Parasceva, niemand anders woonde de dienst bij. Tegen het einde van de vespers stak een vreselijke storm op met geweldig geraas en gebulder, de gehele nacht regende het vreselijk. Ambrosius kon het kerkgebouw onmogelijk verlaten. Omdat hij dacht dat het gehele eiland overspoeld zou worden en iedereen door verdrinking zou omkomen, begon hij tot Parasceva te bidden om zijn vaderland te redden en Gods gerechte toorn te bedaren. Toen het morgen werd, werd de monnik door slaap overmand en als in een droombeeld zag hij door het geopende dak van de kerk een wolk van licht in de hoge hemel, waarin een edele vrouw voor God stond te bidden. Na haar gebed sprak zij de priester aan: “Ambrosius, wees niet bang, uw vaderland is gered.” Ogenblikkelijk hield de regen op met vallen. Sinds deze dag wordt Parasceva op het eiland Chios plechtig gevierd.

Troparion t.4

Het zwijgende leven in de woestijn hebt gij liefgehad * om Christus de Bruidegom te volgen op Zijn weg. * Vanaf uw jeugd hebt gij Zijn zachte juk op u genomen * en met het Kruisteken hebt gij vol moed gestreden tegen de vijand. * Door de oefeninen van ascese, * door vasten en gebeden onder tranen, * hebt gij het brandende vuur der driften gedoofd. * Nu staat gij met de wijze Maagden voor Christus in het Hemels Paleis. ** Bid voor ons allen, Heilige Parasceva.