Samuel de Profeet

Samuel werd geboren in Ramatha of Arimathea, waar vele eeuwen later ook Jozef van Arimathea zou geboren worden en is een van de aantrekkelijkste figuren uit het Oude Testament. Diep ontroerend is de liefde tussen het kinderloze echtpaar Elkana en Anna en betekenisvol het triomflied, wanneer Anna hun liefde toch bevestigd ziet met het baren van een zoon Samuel, die in de Tempel de Heer ontmoet en zijn groei tot Profeet aanvangt.
Op volwassen leeftijd wordt hij Rechter van Israël, die het volk leidt in Gods naam. Israël wenst echter, tot zijn grote ontgoocheling, een koning, een beroepsleider en een legeraanvoerder. Samuel verzet zich een tijdlang, maar geeft dan toch toe: God zal bepalen aan wie het koningschap toekomt. Het wordt Saul, een jongeman uit de plaatselijke adel met koninklijke allure. Samuel raakt aan hem gehecht, maar wordt opnieuw ontgoocheld, wanneer Saul zich zijn roeping en taak niet waardig toont. David wordt zijn opvolger, maar eerst moet het land een burgeroorlog verduren, vooraleer David een blijvend koninkrijk kan vestigen, met het vooruitzicht de stamvader te zijn van de beloofde Messias.
Samuel sterft in volle burgeroorlog. Worden zijn jeugdjaren uiterst uitvoerig beschreven, dan is het vermelden van zijn sterven erg beknopt: “Samuel stierf en alle Israëlieten kwamen bijeen. Ze rouwden om hem en begroeven hem in zijn huis te Rama.” (1Sam. 25,1) Zowat 1500 jaar later, in het jaar 406, werden zijn relieken naar Constantinopel overgebracht, tijdens de regering van Keizer Arcadios.

Kondakion t.8

Door de gelofte van Anna waart gij reeds voor uw ontvangenis aan God gewijd * en vanaf uw jeugd hebt gij Hem als een Engel gediend, Alzalige. * Gij waart geroepen om de toekomst te verkondigen. * Daarom roepen wij u toe: * “Verheug u, Profeet van God, ** Grote Hogepriester Samuel.”