Theodorus van Tyron

Theodorus was een soldaat uit Cappadocië, maar diende in het leger der Tyronen. Toen hij gelegerd was in de stad der Euchaïten, waar hij omwille van zijn voorbeeldig gedrag en evenwichtig optreden bij de bevolking een goede naam had verworven, beklaagde men zich bij hem over een roofdier, dat in het nabijgelegen woud leefde. Onvervaard trok hij naar het woud en doodde er het dier.
Toen kwam hij, als Christen, tot het inzicht dat hij, met evenveel moed, de tegenstander van alle Christenen tegemoet moest en zou treden. Hij weigerde te offeren aan de afgoden, beleed openlijk Christen te zijn en spoorde anderen aan hem daarin te volgen. Om de onmacht van de afgoden te tonen, stak hij de tempel van de godin Rea in brand.
Hij werd meteen gearresteerd en tot de vuurdood veroordeeld. Christus verscheenhem in een visioen om hem te bemoedigen.
Hij stierf, bidden en lofhymnen zingend, op de brandstapel in 308. De vlammen doodden het lichaam, maar beschadigden het niet. Een vrouw kocht zijn lichaam en bracht het naar een kerk, waar het eervol begraven werd.
Theodorus van Tyro, ook ‘Theodorus Tyron’, wordt ook herdacht op de eerste zaterdag van de Grote Vasten. Aan zijn naam is ook het gebruik van Kolywa verbonden

Troparion t.2

Groot zijn de heldendaden van een Diep Geloof, * want temidden der vlammen * juichte de Grootmartelaar Theodorus, * alsof hij verkwikt was met lieflijk water. * Door het vuur werd hij toebereid, * als een kostelijk brood van de Heilige Drie-Eenheid. * Omwille van zijn gebeden, Christus God, ** verlos onze zielen.

Kondakion t.8

Gij hebt uw hart met een pantser beschut * door uw geloof in Christus * en hebt daardoor de vijandelijke krachten overwonnen, * Veelduldende Grootmartelaar Theodorus. ** Daardoor zijt gij hemels bekroond als de Eeuwig Onoverwinnelijke.