Gregorius van Nyssa

Gregorius was de broer van Basilius de Grote. Aanvankelijk was hij slechts een priester, hij was immers gehuwd. Toen zijn vrouw Theosevia stierf, werd Gregorius tot Bisschop van Nyssa verkozen en gewijd. Hij onderscheidde zich door zijn grote wereldse wijsheid en zijn geestelijke ervaring.
Hij nam deel aan het tweede Oecumenische Concilie (Constantinopel, 381). Men denkt dat hij het tweede gedeelte van de Geloofsbelijdenis (het Credo) heeft samengesteld. Hij was een gevierde redenaar en theoloog, hij kon op een verhelderende en unieke wijze de Heilige Schrift interpreteren. Omwille van de hen toegediende nederlaag, vielen de Arianen hem in het bijzonder aan, hij was immers hun grootste vijand.
Tijdens de regering van Keizer Valens slaagden alle gelijkgezinden Gregorius van de bisschoppelijke zetel te verdrijven en hem in ballingschap te laten sturen. Gregorius bracht 8 jaar door in ballingschap, hij verdroeg geduldig alle ellende en elke vernedering.
Hij ontsliep tenslotte op hoge leeftijd tegen het einde van de 4de eeuw en trad het Koninkrijk Gods binnen. Doorheen de tijden bleef hij een richtbaken van de Kerk op aarde.

Troparion t.1

Doordat gij de ogen van uw geest * vol waakzaamheid gericht hield op de Goddelijke Werkelijkheid, * werd gij een ware Herder voor de gehele wereld. * En met de staf van uw wijsheid * hebt gij de ketterijen, die roofgierige wolven, op de vlucht gejaagd * en door uw vurig gebed * hebt gij uw kudde ongedeerd bewaard, ** Alwijze Vader Gregorius.

Kondakion t.2

De door God Geïnspireerde Hiërarch, * de Eerbiedwaardige Hymnendichter der Wijsheid, * de Herder van Nyssa, Gregorius, * is opgenomen in de reidans der Engelen. * Van vreugde vervuld door het Licht der Godheid, ** bidt hij onophoudelijk voor ons allen.