Alban van Groot-Brittannië

Toen onder Keizer Diocletianus een einde kwam aan de rust in de Britse Kerk, vielen ook de eerste slachtoffers. Alban was de eerste en beroemdste martelaar.

Hij was lid van een invloedrijke, Romeinse familie van Verulamium, het huidige Saint Albans, en werd zelf een van de belangrijkste inwoners. Als ongelovige toonde hij reeds blijken van edelmoedigheid en een groot hart voor de ellendigen. Toen de vervolging uitbrak in Engeland, gaf hij onderdak aan een gevluchte priester. Hij kwam onder de indruk van de liefde van de priester voor zijn Schepper, toen hij toevallig getuige was van de nachtelijke gebeden. Alban liet zich door de priester onderrichten en dopen.

Toen even later de aanwezigheid van de priester in Alban’s huis verraden werd en een groep soldaten de priester kwam arresteren, trok Alban de lange priestermantel aan. Hij bood zichzelf aan de soldaten aan als de gezochte priester. Toen voor de rechtbank het bedrog duidelijk werd, werd Alban gefolterd en ter dood veroordeeld. De aanwezige beul weigerde het vonnis te voltrekken en verklaarde eveneens tot het Christelijk Geloof te willen toetreden. Hierop werden ze samen gedood. Er bestaat onduidelijkheid over het precieze jaartal van hun marteldood. Volgens Beda Venerabilis zou Alban in 303 gestorven zijn, andere bronnen vermelden vroegere jaartallen.