Akylina

Akylina groeide als meisje op in een Christelijk gezin te Byblos (Syrië). Op 7-jarige leeftijd voelde zij zich zeer verbonden met Christus.

Onder de regering van Keizer Diocletianus werd ze in het jaar 293, als huwbaar meisje van 12 jaar, op bevel van Volusianus, de afgevaardigde van de keizer, gemarteld en gevangen genomen. Terwijl de priemen, waarmee ze doorstoken zou worden, roodgloeiend werden verhit, bad zij het volgende gebed: “Heer Jezus Christus, Gij hebt mij vanaf mijn jeugd in leven gehouden. Gij hebt mijn gedachten doorstraald met het heldere licht van Uw gerechtigheid. Gij hebt mij gesterkt door Uw onmiddellijke en krachtige hulp, opdat ik de tegenstander, Satan, zou kunnen bevechten. Gij, Die aan alle gelovigen de hoogste wijsheid verleent, voltooi nu de strijd, die ik te vechten heb. Laat de lamp van mijn maagdelijkheid niet uitdoven, opdat ik met de vijf wijze maagden Uw Bruiloftszaal mag binnentreden, om er U te danken en te prijzen, Die al mijn smeekbeden hebt verhoord.”

Toen de priemen door haar hoofd en oren werden geslagen, verloor Akylina het bewustzijn tijdens het martelen. Ze werd als dood op de vuilnisbelt bij het gerechtshof, maar buiten de stad gegooid, waar haar tot voedsel voor de zwerfhonden moest dienen. Een Engel verscheen haar echter tijdens de nacht, beschermde en genas haar volledig. Zij dankte God in haar gebed en vroeg Hem ook haar het martelaarschap niet te ontnemen. Een Stem uit de Hemel bevestigde haar bede: “Sta op en ga. Uw gebed is verhoord!” Hierop ging zij ongehinderd de stad en het huis van Volusianus binnen, want elke poort en deur werden op een onzichtbare wijze voor haar geopend. Volusianus werd waanzinnig van angst, toen hij de maagd die hij ter dood had laten brengen, plots en midden in de nacht, bij zijn bed zag staan. ‘s Anderendaags gaf hij het bevel haar te onthoofden. Akylina knielde neer, bad tot God en schonk haar geest terug aan haar Schepper. Enkele seconden later onthoofdde de beul haar zielloze lichaam.

Kondakion t.2

Door uw reine deugdzaamheid, * hebt gij uw ziel gezuiverd * en door uw roemvolle marteldood * zijt gij opgegaan naar de Hemelse Hoogten. * Gij waart gewond door de liefde tot Christus, uw Bruidegom, * en staat nu voor Hem, met de Engelen, in de Vreugde. * Heilige Martelares Akylina, ** bid met hen onophoudelijk voor ons allen.