Simeon van Jerusalem

Simeon was de zoon van Maria, een nicht van de Moeder Gods, en van Kleopas, de broer van Jozef de Gerechte. Volgens anderen was hij een zoon uit het eerste huwelijk van Jozef de Gerechte. In dat geval was hij in letterlijke zin broer van Jakobos, Judas en Joses, en dus ook van de Verlosser. Hij was 9 jaar ouder dan onze Heiland en behoorde al vroeg tot Zijn gevolg. Hij behoorde tot de 70 Apostelen en was ook onder hen die op de Pinksterdag de Heilige Geest ontvingen.

Hij behoorde tot de voornaamste leden van de Kerk van Jeruzalem, waarvan Petros aan het hoofd stond. Nadat Petros gevangen werd genomen, werd hij door een Engel op wonderlijke wijze werd bevrijd. Hij kon om begrijpelijke redenen niet langer in de stad blijven en hij wijdde Jakobos tot 1ste bisschop van Jeruzalem. Toen deze in het jaar 62 de marteldood stierf, werd Simeon zijn opvolger, hij had immers zijn broer bijgestaan in dit moeilijke ambt. Nadat hij in een visoen gewaarschuwd was over de ramp die zich over de stad zou voltrekken, vluchtte hij met zijn kerkgemeenschap over de Jordaan en vestigde zich in Pella. De Romeinse veldheer Vespasianus viel Jeruzalem aan en vermoordde alle inwoners. Na Vespasianus’ vertrek keerde Simeon met de gevolige gemeenschap terug naar Jeruzalem, waar ze tussen de ruïnes van de stad aan de heropbouw begonnen. Dit wekte bij de Joden in de omtrek zo’n verwondering op, dat velen zich bekeerden en zich bij de Christenen voegden. Zo bleef de stad nog enigszins bestaan, tot Keizer Hadrianus Jeruzalem van de aardbodem wegvaagde.

Simeon vocht tegen de ontluikende ketterijen, die een brug wilden slaan tussen de Joden en de Christenen. Toen Keizer Trajanus én de afstammelingen van Koning David én de Christenen vervolgde, werd Bisschop Simeon gegrepen en dagenlang gefolterd. Hij werd tenslotte aan een kruis gehangen en mocht op die wijze zijn Meester navolgen. Hij stierf op 120-jarige leeftijd de marteldood.

Kondakion t.4

U bezitten wij als stralende ster, * uit God sprekende Simeon, * die geheel de Kerk verlicht. * Daarom roepen wij u toe: ** “Verheug u, eerbiedwaardige kroon der Martelaren.”